In de ruim veertig dat we het IJsselmeer bezeilen, zijn we nog nooit in het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen geweest. Vaak hebben we op de ankerplek bij het museum gelegen, maar verder zijn we niet gekomen. Hoogtijd om daar verandering in te brengen. Dus stappen we op de boot die ons van de haven in Enkhuizen naar het museum brengt en gaan we ‘terug in de tijd’.

Dat we dit nooit eerder hebben gedaan, vragen we ons af als we eenmaal ‘aan land’ zijn. Vanaf onze ankerplek hebben we vaak drommen mensen gezien die door het openluchtmuseum dwaalden, maar de stap om zelf op ontdekking te gaan, hebben we nooit gezet.

Stoofpeertjes en scharenliep

Soms is het voor ons een feest van herkenning. “Kijk, dat stond bij mijn opa en oma ook”, zeg ik als we in een klein huisje zijn waar de stoofpeertjes op een oliestel staan te pruttelen.

“Die scharensliep, die kwam bij ons ook langs de deur toen ik nog klein was.”

Zo gaat het de hele dag door. Van alles valt er te vertellen, maar de foto’s die hieronder staan, spreken voor zich. Het Zuiderzeemuseum is niet alleen een bezoek waard voor mensen zoals ik, die voortdurend roepen: “weet je nog”, maar ook voor kinderen die met verbazing zullen kijken hoe de mensen nog geen eeuw geleden leefden.

Ook een ‘doe-museum’

Het Zuiderzeemuseum is niet alleen een tentoonstelling van gebruiksvoorwerpen uit de het grijze verleden. Ook worden er demonstraties gegeven, plaats de stoomfluit van de fabriek en kunnen kinderen zich uitleven.

Eén dag is eigenlijk niet genoeg om alles goed op je te laten inwerken, maar zoals in vele musea ontstaat e na verloop van een aantal uren ook een verzadigingspunt. Tijdens de tocht met de museumboot terug naar de binnenhaven van Enkhuizen kun je alles nog eens laten bezinken en plannen maken voor een volgend bezoek.